Jak zapobiec pogryzieniu dziecka przez psa?
Każdego roku pogryzieniom przez psy ulega 4,5 miliona osób. Wśród dzieci najczęstsze przypadki obrażeń w wyniku ugryzienia występują między 5 a 9 rokiem życia. Mając na uwadze te wyliczenia, ważne, aby dorośli posiadali podstawowe informacje na temat środków zapobiegawczych, które mogą zastosować, by uchronić swoje dzieci przed pogryzieniem.
Jeśli planujesz przygarnięcie psa ze schroniska, koniecznie wypytaj pracowników oraz wolontariuszy w schronisku o ich opinię na temat temperamentu psa. Psy, którym zdarzały się agresywne zachowania, nie nadają się do domów, w których są małe dzieci.
Zanim zabierzesz psa do domu, nie zapomnij ocenić, jak czuje się wśród psów twoje dziecko. Jeśli okazuje lęk lub obawę, może wywoływać u psa agresję. Zdecydowanie lepiej jest powstrzymać się na jakiś czas z adoptowaniem psa, niż ryzykować bezpieczeństwo dziecka. Popracuj nad rozwiązaniem kwestii lęku przed psami u twojego dziecka, zanim zdecydujesz się przygarnąć psa do domu.
Naucz dziecko, aby nie podchodziło pierwsze do psa, którego jeszcze nie zna. Pozwól psu rytualnie obwąchać dziecko, zanim zacznie ono się z nim bawić. Naucz dzieci, że psy nie lubią, kiedy obejmuje się je za szyję i całuje. Właśnie z tego powodu dzieci często ulegają pogryzieniom na twarzy i szyi.
Naucz dzieci odczytywać mowę ciała psa. Pamiętaj, że psy nie mogą porozumieć się z dzieckiem w sposób, w jaki ludzie porozumiewają się ze sobą. Zazwyczaj psy wykazują pewne oznaki, przy pomocy których „ostrzegają” ludzi, że nie podoba im się ich zachowanie lub energia. Jeśli dziecko tego nie zauważy, psu może się wydawać, że jedyną drogą wyjścia jest ugryzienie.
Przykładami mowy ciała, które świadczą o tym, że pies nie chce zadawać się z dzieckiem, to na przykład sztywna lub nieruchoma postawa, oblizywanie się, warczenie czy unoszenie ogona, gdy dziecko się zbliża. Powiedz dziecku, aby unikało bezpośredniego kontaktu wzrokowego z psem, który tak się zachowuje i powoli odeszło od niego. Poradź dziecku, żeby nigdy nie krzyczało ani nie odbiegało od psa zachowującego się w ten sposób, ponieważ może wyzwolić w nim instynkt drapieżcy, który sprawi, że pies zacznie gonić dziecko.
Nigdy nie pozwalaj dziecku dokuczać psu ani go drażnić, zwłaszcza kiedy je albo ochrania cenny przedmiot, jak swoją miskę, kość lub zabawkę. Nigdy nie zakładaj, że możesz w pełni polegać na psie, gdy obok jest dziecko. Ostatecznie, twoim zadaniem jest sprawowanie nadzoru nad dzieckiem, kiedy przebywa w towarzystwie psa.
I wreszcie: zawsze sterylizuj swoje zwierzęta. Wysterylizowane psy zdecydowanie rzadziej gryzą niż niewysterylizowane.
Od 2 tygodni mam 3,5 miesięcznego szczeniaczka owczarka belgijskiego. Mam małego synka, który ma 1 rok i 9 miesięcy. Piesek jest ogólnie spokojny, ale w obecnosci synka czuję u niego napięcie i czasami powarkuje na niego, kiedy syn zbliży się do niego kiedy spi. Jak ułożyć relacje synka z pieskiem, aby syn był bezpieczny, a pies w końcu zaakceptował i polubił synka?
ja miałam podobny problem. mam 2 letniego syna i 2,5 tygodniowego goldena. Synuś był bardzo szczęśliwy ze wspólnych spacerów, karmienia i tym,ze ma kompana do burzenia klockowych budowli:) ,ale odkąd piesek jak chyba każdy szczeniak zaczął podgryzać jego nogawki,syn zaczął się bać. Psa szkoliłam „klikerowo”, zaczął reagować na komendę „zostaw”, ale pozostawił u synka duży respekt do siebie, a przez to i przyzwolenie na bycie tym „ważniejszym”. Po 3 ostrzegawczym warknięciu gdy synek tylko chciał go pogłaskać znalazłam szczeniakowi nowy dom. Myśle,że była to najlepsza decyzja zarówno dla psa, bo był jeszcze mały i dla syna. jak podrośnie, złapie kontakt i zasady zachowywanie się (i nie okazywanie strachu) przy psie znajomych to wtedy napewno zdecyduje sie na ponowny zakup psa. Teraz bym chyba nie wytrzymała ciągłej obawy czy nic złego sie nie stanie, gdy nie ma mnie w pobliżu.
Mam 5 siostrę i 2 letniego yorka, moja siostra bardzo dokucza mojemu psu Niko, nie raz ją ugryzł, ale to nic nie daje. Ona myśli że Niko jest mały i jak ją uszczypnie zębami to się nic nie stanie. Jak mam jej wytłumaczyć że to jest pies i może zrobić jej dużą krzywdę. ?
York nie zrobi dziecku większej krzywdy nawet gdyby chciał, ale jeśli dziewczynka mocno mu dokucza, to piesek może stać się nerwowy, niepewny siebie i zacząć przejawiać niewłaściwe zachowania…
Dzieci nie zawsze rozumieją i biorą sobie do serca logiczne wywody, ale chyba każde potrafi współodczuwać. Może zamiast tłumaczyć małej siostrzyczce, żeby nie denerwowała psiaka bo ją ugryzie, proszę skupić się na tym że pieskowi to przecież boli,jest mu bardzo smutno i przykro. 😉 Może podziała!
dzięki za rady moja siostra już tak bardzo mu nie dokucza i pies jest zrelaksowany 🙂
Mam 6-miesięcznego synka i 7 letniego psa. Na początku jak syn się urodził i przywiozłam go do domu ze szpitala, to pies uciekał pod stół. Widać było, że się bał. Potem stopniowo przyzwyczajałam psa do malucha. Teraz pies sam podchodzi do synka, obwąchuje go, a nawet od czasu do czasu poliże mu stopki. Na razie się nie martwię. Najważniejsze jest to, żeby stopniowo przyzwyczajać psa do dziecka i uważnie obserwować obojga reakcje.
Dużo w relacjach pies – dziecko dały wspólne spacery. Pies nie czuł się już aż tak bardzo „zaniedbywany”.
Super!
To na pewno jest ważne, żeby pies nie widział w dziecku konkurencji, a jego potrzeby nadal były spełniane tak samo, jak przed pojawieniem się malucha.
Wiele może też zależeć od charakteru psa. Niektóre są z natury opiekuńcze. 🙂